အိမ္ျပန္ခြင့္

ခန္းနားထည္၀ါမႈတိေအာက္က ျမိဳ႕ျပ .......
ႏြီးထြီးမႈကို ေတာင့္တနီေရ မ်က္၀န္းတစ္စံု .........
အေငြ႕အသက္ ကင္းမဲ့ေရ ထမင္းတစ္ေလာင္ပန္း .......

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အရည္ေဖ်ာ္မိေရ ႀကဲျပန္႔နီေရ

အိပ္ပ်က္ညတိ .......

ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုေရ
ဆႏၵတစ္ခုေနာက္ကို လိုက္ယင္းလိုက္ယင္း ........
ဘ၀ဆိုေရ
ျပသ၁နာထဲကို တိုး၀င္ျပီးယင္း တိုး၀င္ယင္း ........

ဟိုက ေဒက ရင္ေဟာင္းေလာင္းေပါက္နန္႔ လူတိ
ငါ့ကို ၀င္တိုက္လားခေရ ........

ငါ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာက သီဆံုးနီေရ မ်က္လံုးတိရာမနား .....
တစ္ခ်က္ေလာက္ ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိခါမွ
အဆံုးအစ မရွိေရ ဟင္းလင္းျပင္ .......

အမိေယ
ငါ့အတြက္ အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္က ဇာခါေလ ..........


သင္းခ်ိဳ

ေမေမ့ေက်ာင္းလြယ္အိတ္


၁၉၉၁ခုႏွစ္ အ-မ-က (၁၅) ၊ ျပည္ေတာ္သာရပ္ကြက္ကို သင္းခ်ဳိ ၁ တန္း ေက်ာင္းသားသစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလာရေရအတြက္ ရင္တိခုန္နီေရ ။ ညစာက ေမေမဝယ္ခေရ အကၤ ်ီအသစ္ေခ်နန္႕ ေက်ာင္းကိုဝင္လာေရ ျခီလွမ္းတိကို အၾကည့္တစ္ခ်ဳိ႕က ဆြံ႕အ စီေရ ။ စူးစမ္းေရမ်က္လံုးဝိုင္းေခ်တိေနာက္က သေရာ္ေရအဓိပါယ္ တိနန္႕တတူ ဝရုန္းသုန္းကားလိုက္လာေရ
"သူေတာ္မ ဆန္ခံလာေရ ။ ကန္ေတာ့ပါယင့္" ဆိုေရအသံတစ္ခုနန္႕ အားလံုးဝိုင္းရယ္ကတ္ေတ ။ ကိုယ့္ကိုေျပာမွန္းသိေကေလ့ ဇာေၾကာင့္ေျပာမွန္း နားမလည္မိ ။ သင္းခ်ဴိနန္႕ အကၤ ီ်ဆင္တူဝတ္ထားေရ မ်က္လံုးေခ်တစ္စံုက ေငးၾကည့္နီေရ ။ သင္းခ်ိဳကေတာ့ အားလံုးကို ေငးၾကည့္နီမိယင့္ ။

သင္းခ်ိဳေနာက္ကို တစ္ေယာက္လာရပ္ပနာ "သူေတာ္မဆန္ခံေရအိတ္နန္႕ ဇာလုပ္နီေလ" ဆိုျပီးေက လြယ္အိတ္ကို ဆဲြခြ်တ္လားေရ ။ သိလိုက္ပါဗ်ာယ္ သူရုိ႕အတြက္ ထူးဆန္းနီေရ သင္းခ်ိဳလြယ္အိတ္က မ်က္စိက်စရာ ျဖစ္လားရေရ ဆိုေစာ္ကို ။
သင္းခ်ိဳလြယ္အိတ္က ရပ္ကြက္မွာလာေရာင္းေရ ပိတ္အထူသားကို ေမေမ လက္နန္႕ျခဳပ္ပီးထားေစာ္ ။ လြယ္အိတ္ေအာက္ဘက္ေထာင့္ေနရာမွာ လူမ်ားတိပိုင္ အမြီးေခ်တိမပါ ။ ေအအတုိင္း ပိတ္အျပားေခ် ႏွစ္ျပားနန္႕ပါ ။
ငုိခ်င္ခ်င္မ်က္ႏွာနန္႕ ျပဳတ္က်လားေရလြယ္အိတ္ကို အေကာက္မွာ အကၤ ်ီဆင္တူေခ် အနားကိုေရာက္လာပနာ ေကာက္ပီးေရ ။ သူ႕ကိုအားကိုးတၾကီး ၾကည့္မိေရထင္ယင့္ ။ သူေလ့ ၁ တန္းေက်ာင္းသူ ပါ ။ ခင္လျပည့္ေဆြ ။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရလိုက္ပါဗ်ာယ္ ။ ေယာ္ အခန္းထဲကို သင္းခ်ဳိကို သေရာ္ေရ သူရုိ႕ရာဝင္လာဗ်ာယ္ ။ အတန္းတတူတူလတ္ ။
"ေဒသူရုိ႕နန္႕က တတူမသင္ခ်င္" ..... ေဒစကားကို စိတ္ထဲကရာေျပာဝ့ံေရ ။ သူရုိ႕ကေက်ာင္းရွင္တိမနား ။

နိန္႕ခင္းမုန္႔စားေက်ာင္းဆင္းခါ ရီခ်ဳိးဖို႔ အိမ္ျပန္ေကေလ့ အေအာ္ခံရလို႔ ေမေမကို ပူဆာျဖစ္ေတ ။ အမြီးေခ်နန္႔ လြယ္အိတ္တစ္အိတ္ ။ ေမေမ ခံစားခ်က္ကို သင္းခ်ဳိနားမလည္တတ္ ။ ေမေမက ရင္ခြင္မွာထည့္ပနာ သနပ္ခါးလိမ္းပီးယင္းနန္႔ ေျပာပါေရ ။ "ခ်စ္လို႔ကိုယ္တုိင္ျခဳပ္ပီးထားေစာ္" ပါလတ္ ။ သင္းခ်ဳိကေတာ့ခါ ခ်စ္ေစာ္ထက္ အမီြးေခ်နန္႔ လြယ္အိတ္ေခ်ရာ လုိခ်င္ေရ ။

အေျခေနဆိုေစာ္ကို သင္းခ်ဳိနားမလည္တတ္ခ ။ သင္းခ်ဳိမွာ အစ္ကိုၾကီး ၊ အစ္ကို လင္းလင္း(မြီးစပ္အစ္ကို) နန္႕ ညီမေခ် ရွိပါေရ ။ အစ္ကို ၂ေယာက္က ၄တန္း ၊ ညီမေခ်က ေက်ာင္းမတက္ရသိ ။ ပါပါက အစိုးရဝန္ထမ္းေခ် ၊ သင္းခ်ဳိေမေမက မွီခို ။ အဘိုးရွင္နန္႕ ၊ အရီးရွင္ (အပ်ဳိၾကီး)ေလ့ရွိေရ ။ သင္းခ်ဳိရုိ႕က ဝန္ထမ္းအိမ္ရာမွာ နိန္ေစာ္ပါ ။ ပါပါလစာကို မသိခ ။ အိမ္မွာ ဘူးပင္၊ ခဝဲပင္ ဇာေၾကာင့္စိုက္ေလ မစဥ္းစားတတ္ခပါ ။ ဝင္ေငြ၊ထြက္ေငြ သင္းခ်ဳိနားမလည္။

ယင္းပိုင္နန္႕ လူတိက သေရာ္လိုက္ ၊ သင္းခ်ဳိက လြယ္အိတ္ေတာင္းလုိက္ ငိုလိုက္ ၊ ေမေမက ေခ်ာ့လိုက္ ေျခာက္လိုက္ နန္႕ စာသင္ႏွစ္ ၁ ႏွစ္ကုန္ဆုံးလားပါေရ ။

* * *
၁၉၉၂ ခုႏွစ္ .........
ေဒႏွစ္ခါ ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ ေပ်ာ္ဖို႔ေစာ္ နန္႔ ဝမ္းနည္းမႈ ဒြန္တဲြနီပါေရ ........ အမြီးႏွစ္ဘက္ပါေရ လြယ္အိတ္ေခ်အသစ္(သင္းခ်ဳိအတြက္အသစ္ ၊ မႏွစ္က ကိုၾကီးလြယ္ျပီးသားပါ ၊ သူ႔မွာ စာအုပ္မ်ားလာလို႕ လြယ္အိတ္အၾကီး ဝယ္ရေရ) လြယ္ရလို႕ေက်နပ္ေကေလ့ ၊ သင္းခ်ဳိကို ေပါင္းေရ ၁ဦးတည္းေသာ ေကာင္းအားကိုးမိေရသူငယ္ခ်င္း စစ္ေတြကနီ ေျပာင္းလားခပါဗ်ာယ္ ။ အထီးက်န္ေစာ္ကို မသိတတ္ခင္ကပင္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရပါေရ ......

ေဒႏွစ္မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ ၂ေယာက္၊ ၃ေယာက္ ရလာပါဗ်ာယ္ ။ လြယ္အိတ္မွာ အမြီးပါလို႕ လို႔ထင္ပါယင့္ ။

တရြီရြီနန္႕ ေက်ာင္းတက္လို႕ ၃လေလာက္အၾကာ သက္တမ္းရင့္လြယ္အိတ္က မိုးရီထဲမွာ ျဗန္းခနန္း ျခဳပ္ရုိးစုတ္လားေရ ။ လူတိ(သူငယ္ခ်င္း)ဝိုင္္းေရကတ္ေကေလ့ ဝမ္းမနည္း ။ သင္းခ်ဳိမွာ သူရုိ႕မျမင္ႏုိင္ေရ ေပ်ာ္စရာစိတ္ကူး ရွိေရေလ ။ လြယ္အိတ္အသစ္ရဖို႔ဗ်ာယ္ဆိုေရစိတ္ကူးနန္႔ မ်က္ႏွာမွာထိန္းမႏုိင္၊သိမ္းမရ အျပံဳးတိနန္႔ စာအုပ္တိကိုကုန္းေကာက္ပနာ အိမ္ကိုျပီးပါလတ္ေတ ။ အိမ္ကိုေရာက္ေက ေမေမက ခ်စ္လုိ႔ျပန္ျခဳပ္ပီးေရ ။ .......... ေအပိုင္နန္႕ လြယ္အိတ္စုတ္လုိက္ ၊ သင္းခ်ဳိေပ်ာ္လုိက္ ၊ ေမေမက ခ်စ္လိုက္ ....... လိုက္ .... လိုက္ ......။

ကိုၾကီးနန္႔ ကိုလင္းလင္း လြယ္အိတ္ေျပာင္းဖို႔ အခ်ိန္က သင္းခ်ဳိ အိမ္မက္ ...... သိနီေကေလ့ လြယ္အိတ္စုတ္တုိင္း သင္းခ်ဳိေပ်ာ္မိခပါေရ ......

* * *

၁၉၉၃ ........ ............. ..............
၉၄ ........... ..............
၅ ........ ၆ ....................၂၀၀၉ ...........

* * *

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ............
လူနီမႈအဆင့္ျမင့္ေရ ျမိဳ႕မွာ သင္းခ်ဳိ ၁ေယာက္တည္း ေက်ာင္းတက္ယင္း၊ အလုပ္လုပ္ယင္း လူရာဝင္ဖို႔ ၾကိဳးစားနီရေရ ။ ဟိုက ၊ ေဒကလူတိ ဝင္တုိက္လားေရ ။ ကေကြ႕ကေကာက္ တစ္ခ်ဳိ႕ ၊ ဖေျဖာင့္တစ္ခ်ဳိ႕၊ မွန္းဆမရေရတစ္ခ်ဳိ႕ ......

နင္းတက္လားကတ္ေတ ၊ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ကတ္ေတ ၊ တိုက္မိလို႕ အားနာျပံဳး ျပံဳးျပလားကတ္ေတ ...........

သင္းခ်ဳိတစ္ေယာက္ တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ဳိးအိတ္တိကို လြယ္ပနာ ရင္ဘတ္တိအီးစက္နီေရ ..... ဆဲြေဆာင္မႈအားေကာင္းေရ ေရာင္စံုအိတ္တိက သံေယာဇာဥ္ကင္းေရပင္က ...... ၾကိဳးတိျပတ္လားေကပင္ ျပန္ပ်င္လို႕မရဗ်ာယ္ .....
သူရုိ႕ကိုလြယ္ရလို႕ ျပတ္လားေက အသစ္ဆိုေစာ္ တကူးတက ေမ်ွာ္လင့္စရာ မလိုေရအတြက္ ရင္ခုန္ဗ်ာယ္ ေပ်ာ္နီစရာတိေလ့ အလိုလိုေပ်ာက္လားေရ ......

လူတန္းစိဖို႕ၾကိဳးစားဗ်ာယ္ ျပီးလိုက္နီရေရ သင္းခ်ဳိေလ အေညာင္းမိလို႕ အီးစက္နီေရ ႏွလံုးသားကိုဆုပ္ကိုင္မိေက သံေယာဇာဥ္ၾကိဳးအထပ္ထပ္နန္႕ျခဳပ္ပီးထားေရ ၊ မရုိးႏိုင္ေရ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တိနန္႔ ျပည့္နီေရ ေမေမ့ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ေခ်တိကို ေကာင္းေအာက္မိပါေရ ..........................




PS (သူေတာ္မ ဆန္ခံလို႕ ေခၚဖူးခေရသူတိက အဂုသင္းခ်ဳိအခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတိျဖစ္နီပါဗ်ာယ္)



သင္းခ်ဳိ(Twinkle Ice)