သူ

သူ႕ကို စတြိလာခစြာ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကပင္ .... သူနန္႔ အကြ်န္ အၾကိမ္ေပါင္းအမ်ားၾကီး မ်က္မွန္းတန္းမိခကတ္ပါေရ ... မွတ္မွတ္ရရ သူနန္႔ စတြိေရ အခ်ိန္က သူ႕ကို ၾကိဳဆိုေရလူတိ အမ်ားၾကီးၾကားထဲမွာ ထင္းခနန္း ျမင္ႏိုင္ေရ ... သူ႔ကိုၾကည့္ပနာ အားလံုး ၿပံဳးလို႔၊ ေပ်ာ္လို႔ ... အေခ်ခါ ဘဝကပင္ သူ႔ကို တမိတေမာၾကည့္ဖူးခေရ ... ယျပတ္ဆိုေရပိုင္ေလ့ ဆံုဖူးခေရ ... သူ႕ကိုၾကည့္ပနာ ၾကည္ႏူးမိခေရ .............

၁၀ တန္းေအာင္လို႔ တကၠသိုလ္တက္ခါေတာ့ သူ႔ကို နိန္႔တိုင္းတြိလာရေရ ... တခါတခါ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ မွန္ကန္မႈတိကိုတြိရေရ ... တခါတခါဆိုေကေတာ့ မ်က္ႏွာသီနန္႔ ... ေအပိုင္နန္႔ သူနန္႔ တြိျပီးေက မ်က္မွန္းတန္းမိလာခစြာ ေက်ာင္းေတာင္ျပီးလားခပါဗ်ာယ္ ... သူ႔ကိုေတာ့ေက တမိတေမာ့ ၾကည့္ျဖစ္တုန္း ....

ဆီးကုမၸဏီမွာ အလုပ္စလုပ္ေတအခ်ိန္ခါေတာ့ေက သူ႕ကို တစ္နိန္႔မွာ ႏွစ္ၾကိမ္၊ သံုးၾကိမ္ေလာက္ တြိလာရေရ ... တခါတလီ သူ႔ကိုၾကည့္ယင္း ရင္ခုန္သံတိ ျမန္ရေရ ... တခါတခါေတာ့ေက ဟင္းးး ခနန္း သက္ျပင္းခ်ျဖစ္ေတ ... တခါတလီက်ျပန္ေကေလ့ ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာနန္႔ ... သူကေတာ့ေက သူ႔ပံုစံအတိုင္း မေျပာင္းမလဲ ... အစပိုင္းခါေတာ့ေက သူကေလ့ လူတိကို ပံုမွန္ႏႈတ္ဆက္တတ္ေတ.. ႏႈတ္ဆက္နိန္က် ... အခ်ိန္ၾကာလာခါ သူေလ့ သူဖါသာသူ၊ အားလံုးေလ့ ကိုယ့္စြာနန္႔ကိုယ္ ... ယေကေလ့ ဇာပင္ေျပာေျပာ ယျပတ္ပိုင္ သူနန္႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တြိနိန္ျဖစ္တုန္း ... အၾကည့္ခ်င္းဆံုျဖစ္တုန္း ...

အျခားလူတိကရာ ေျပာင္းေျပာင္းလားခေရ ... သူကေတာ့ေက ယင္းနိန္ရာမွာ ယင္းအတိုင္း မေျပာင္းမလဲ ... သစၥာရွိရွိ ရပ္တည္နိန္တုန္း ... သူစြာ စစ္ေတြျမိဳ႕အတြက္ အထင္ကရ ျပယုဒ္တစ္ခုေလ့ ျဖစ္နိန္သိေရ ... ဇာသူစြာ ဇာေလာက္အဝီးကို ဇာေလာက္ၾကာေအာင္ပင္လားလီပတ္စီ စစ္ေတြကို သတိရတိုင္း သူ႔ကိုေလ့ မွတ္မွတ္ရရ သတိရ မွတ္မိနိန္ကတ္သိယင့္ ... သူကေတာ့ေက သူ႔ပံုစံအတိုင္း မေျပာင္းမလဲ ...

သူ .....        သူ ...............
၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကပင္ တြိဆံုလာခေရ၊ မ်က္မွန္းတန္းမိ ရင္ခုန္ျမန္ခရေရ၊ ရင္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ေခ် ေပါင္းစံုကို ပီးခဖူးေရ သံေယာဇာဥ္ၾကိဳး တထြီးၾကီးနန္႔သူ ..........
ျမိဳ႕စစ္ေတြ ျပယုဒ္တိထဲက တစ္ခုအျဖစ္နန္႔သူ ............
ရင္ထဲက  သူ ..................................

ေလာကၾကီးက မွန္ကန္မႈနန္႔၊ လစ္လ်ဴ ရႈတတ္မႈကို မ်က္ႏွာထားအမ်ဳိးမ်ဳိးနန္႔ ျပတတ္ေတ သူ ... အကြ်န္႔ရင္ထဲက ဆယ္ စုႏွစ္ ႏွစ္ခုတိုင္တုိင္ မိန္႔ေဖ်ာက္မရႏိုင္ေရ သူ .....
သူက ေမယုလမ္း (စာတိုက္လမ္း)နန္႔ လမ္းမၾကီးဆံုရာမွာ ထီးထီးမားမားရပ္နိန္တတ္ေတ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုကို ျဖတ္ေက်ာ္လာခေရ နာရီစင္ (အသစ္လို႔ အဂုထိေခၚတုန္း) ၾကီးပါ ... (သူရာ အခ်ိန္မွန္ကို ျပနိန္ခေက မေတာ္တဆ အလုပ္ေနာက္က်ေရနိန္႔တိ သူ႔ကိုၾကည့္လို႔ ရင္ခုန္ျမန္ခရေရ .... သူရာ စက္ပ်က္နိန္ေက သူ႔ကိုထားမိေရ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တိ ဟင္းးးးး ခနန္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္နန္႔ တတူ အဆံုးသတ္ျဖစ္လားရေရ )....


ထိုထိုေသာ သူ ................


သင္းခ်ဳိ (21/04/2012 - 1:43 AM)

အဖျမီ ႏြီသို႔ အလြမ္း

ထိုနိန္ရာ .....
                  ရိုးမအေနာက္တစ္ဘက္က
                  ငါ့ခ်က္ၾကိဳး သၿဂိဳလ္ရာ ..........
                  ငါ့အဇၥ်တၱ ျမႈပ္ႏွံရာ .........
                  ငါ့ႏွလံုးသြီး ျမစ္ဖ်ားခံရာ .......
                  ငါ့ပ်ံသန္းျခင္း အစပ်ဳိးေရ နိန္ရာ .......
                  ငါ့စိတ္ဝိဥာဥ္ ပင္မက်က္စားရာ ........
                  ငါ့ျဖစ္တည္ျခင္း ရီေသာက္ျမစ္ ........

ထုိ သဇင္တိ ေပ်ာ္ေရၿမီမွာ ............
                   ဥၾသပ်ဳိ ေတးရင့္က်ဴးလို႔ ရြက္ဝါအိုေျမခခ်ိန္
                   ဂိမၼာန္ ႏြီဦး အခါထူး လီရူးမွာ
                   ငါ့ အလြမ္းတိ တေတာလံုး
                   ပစၥလကၡတ္ ျပန္႔ႀကဲလို႔ ႀကြီက် . . .

                   ႏြီတစ္ေက်ာ့ ေရာက္လာချပန္ေက
                   ဟိုး .... နန္းေတာ္ရာၾကား စဥ့္အိုးေခ်ထဲက
                   ၾကာညိဳနံ႔ သင္းေရ ရီကို
                   မာလခြံနန္႔ ခပ္ေသာက္ဖို႔
                   ပျပင္းပျပ ခ်င္ျခင္းတ ဆာေလာင္မိသိေရ . . .

                   ေဒအခ်ိန္ဆိုေက အဖၿမီမွာ
                   ဥၾသပ်ဳိေတးသံ စိုင္းျဒားမင္းရို႕ေတာင္နံရံထက္
                   ပဲ့တင္ထပ္နလီဖို႔ ထင္ယင့္ . . .

                   အဝီးေရာက္သားသမီးတိကို လြမ္းယင္း
                   ထို အဖရင္ခြင္က်ယ္ေလ့
                   အေငြ႕ထ ေလာင္ကြ်မ္းနိန္ေလာက္ဗ်ာယ္ . . .

ထိုထိုေသာ ..........
                   အလြမ္းတိနန္႔ လြမ္းတိုင္း ........
                   အနာဂတ္ ရိုးမေတာင္နံရံမွာ
                   အဖနာမည္ ကဗ်ည္းရီးထြင္းခါ
                   ေက်ာက္ထြင္းဓါးေခ်တစ္စင္း ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ အာသီသနန္႔
                   ငါ့ကိုငါ သြီးထားခယင္း . . .

အို .... လြမ္းမိေရ ၊ လြမ္းရေရ
                   အဖၿမီက ႏြီကုိ . . .

                                                                                 သင္းခ်ဳိ