ဘာေၾကာင့္လဲ နဲ႕ တစ္ရက္တာ

Thursday, December 2, 2010

ကြ်န္မ ဟင္းလင္းျပင္ထဲကို စီးေမ်ာေနပါသလား ... မြမ္းက်ပ္လြန္းတဲ့ အမည္းေရာင္ၾကားမွာ နစ္ျမဳပ္ေနတာလား ... ဒါမွမဟုတ္ စူးရွလြန္းတဲ့ အျဖဴေရာင္ေတြလား ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ ျပန္သံုးသပ္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ ... ကြ်န္မမွာ မရွိတဲ့ ပိုက္ဆံေတြအတြက္ ဝမ္းနည္းေနတာလား ... ခုနက ျမင္ခဲ့ရတဲ့ ေလွ်ာ္လဲသြားတဲ့ အဘြားၾကီး အတြက္ ခံစားရတာလား ... ဘာမွေရေရရာရာ မရွိ ... အဘြားၾကီးလဲက်တာကို မေတြ႕ခင္မွာေတာ့ ကြ်န္မက လက္ထဲမွာနာရီပိုင္းေလာက္ ကိုင္တြယ္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ လုပ္အားခေတြအတြက္ တစ္ခုခု ခံစားေနခဲ့ရသလိုပဲ ... အဲဒီအေၾကာင္းကိုေတြးရင္းနဲ႔ ကြ်န္မလမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာခဲ့တာပါ ... ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မအေတြးဘယ္မွာဆံုးမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ပါဘူး ... ကြ်န္မေရွ႕မွာ အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္ ေျခေခ်ာ္လဲက်သြားတယ္ ... ေခါင္းနဲ႕တိုင္နဲ႕ေတာင္ ေဆာင့္မိသြားတယ္ ... ကြ်န္မ ခဏတာ ဆြံ႕အသြားတယ္ ... ျပီးမွ သြားထူေပးမိတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မအားနဲ႔ ထူမရဘူးျဖစ္ေနတယ္ ... လူေတြလာျပီး ကူထူေပးတယ္ ... အဘြားၾကီးက ကြ်န္မကို စကားတစ္ခြန္းေျပာတယ္ ... ဘာေျပာတာလဲ ကြ်န္မ မသိဘူး ... ကြ်န္မသိတာက ကြ်န္မေကာ အဲလိုလဲက်မလား ... ျပီးရင္ ကြ်န္မလဲက်ရင္ေကာ ဘယ္လို ျဖစ္မလဲ ... ငိုမိမလား ...လူေတြက လာထူေပးမလား ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မလဲက်ေတာ့ မလဲက်ခ်င္ဘူး ... ေတြးရင္နဲ႕ ရင္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းသလိုပဲ ... ဒါေတြကို ကြ်န္မေတာက္ေလွ်ာက္ၾကီး စဥ္းစားလာတာ ... ျပီးမွ တစ္ခါေတြးမိျပန္တယ္ ငါဘာလို႔ ဒါေတြကို ေတြးေနရတာလဲ ... ဒါေတြက ၾကိဳေတြးေနစရာမွ မလိုတာ ... ငါဟာ သူမ်ားေတြေျပာသလို စိတ္က်ေရာဂါျဖစ္ေနတာလား ... ေၾသာ္ ဒါကိုေတြးမိရင္ေတာ့ ငါဟာ စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္တာ မဟုတ္ႏိုင္ဘူး ... အဲသလိုလည္း ျပန္ေတြးလိုက္မိေသးတယ္ ... ျပီးေတာ့ မွ ခုငါေရာက္ေနတာ ဟင္းလင္းျပင္ၾကီးလား ... ဒါမွမဟုတ္ ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္ေနတဲ့ အခန္းက်ဥ္းလား ... ငါဟာ အဆံုးအစမရွိတဲ့ ေနရာကို သြားခ်င္လိုက္တာ ... အဲဒီေနရာကို ေရာက္သြားရင္ ဒါေတြထဲက လြတ္သြားမလား ... ဆရာေတြရွိတာပဲ ... အရွင္ဘုရားေတြ အားနာစရာေကာင္းလိုက္တာ ... အဆံုးအစမရွိတာက ျငိမ္းခ်မ္းရာ လြတ္ေျမာက္ရာမဟုတ္ဘူးေလ ... အဆံုးရွိမွ အသစ္ျပန္မျဖစ္ေတာ့မွ ျငိမ္းခ်မ္းမယ့္ တရားေတြမလား ... ငါ တရားေတြနာဖူးသားပဲ ... တရားလည္း ထိုင္ခဲ့တာပဲ ... ဘာလို႔ ခုလို ေဆာက္တည္ရာ မရ ျဖစ္ေနရတာလဲ ... ဘာေၾကာင့္ ငါဒီလို ျဖစ္ဖို႔ လိုလဲ ... ဒါေတြကိုပဲ ေတြးျပီး ဒီလိုပဲ ျပန္သံသရာ လည္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ .... ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတဲ့ အထဲက မထြက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကြ်န္မ ဘာေၾကာင့္လဲ ထဲမွာပဲ ျပန္တဝဲလည္လည္ နဲ႕ ....

0 comments:

Post a Comment