အဖျမီ ႏြီသို႔ အလြမ္း

ထိုနိန္ရာ .....
                  ရိုးမအေနာက္တစ္ဘက္က
                  ငါ့ခ်က္ၾကိဳး သၿဂိဳလ္ရာ ..........
                  ငါ့အဇၥ်တၱ ျမႈပ္ႏွံရာ .........
                  ငါ့ႏွလံုးသြီး ျမစ္ဖ်ားခံရာ .......
                  ငါ့ပ်ံသန္းျခင္း အစပ်ဳိးေရ နိန္ရာ .......
                  ငါ့စိတ္ဝိဥာဥ္ ပင္မက်က္စားရာ ........
                  ငါ့ျဖစ္တည္ျခင္း ရီေသာက္ျမစ္ ........

ထုိ သဇင္တိ ေပ်ာ္ေရၿမီမွာ ............
                   ဥၾသပ်ဳိ ေတးရင့္က်ဴးလို႔ ရြက္ဝါအိုေျမခခ်ိန္
                   ဂိမၼာန္ ႏြီဦး အခါထူး လီရူးမွာ
                   ငါ့ အလြမ္းတိ တေတာလံုး
                   ပစၥလကၡတ္ ျပန္႔ႀကဲလို႔ ႀကြီက် . . .

                   ႏြီတစ္ေက်ာ့ ေရာက္လာချပန္ေက
                   ဟိုး .... နန္းေတာ္ရာၾကား စဥ့္အိုးေခ်ထဲက
                   ၾကာညိဳနံ႔ သင္းေရ ရီကို
                   မာလခြံနန္႔ ခပ္ေသာက္ဖို႔
                   ပျပင္းပျပ ခ်င္ျခင္းတ ဆာေလာင္မိသိေရ . . .

                   ေဒအခ်ိန္ဆိုေက အဖၿမီမွာ
                   ဥၾသပ်ဳိေတးသံ စိုင္းျဒားမင္းရို႕ေတာင္နံရံထက္
                   ပဲ့တင္ထပ္နလီဖို႔ ထင္ယင့္ . . .

                   အဝီးေရာက္သားသမီးတိကို လြမ္းယင္း
                   ထို အဖရင္ခြင္က်ယ္ေလ့
                   အေငြ႕ထ ေလာင္ကြ်မ္းနိန္ေလာက္ဗ်ာယ္ . . .

ထိုထိုေသာ ..........
                   အလြမ္းတိနန္႔ လြမ္းတိုင္း ........
                   အနာဂတ္ ရိုးမေတာင္နံရံမွာ
                   အဖနာမည္ ကဗ်ည္းရီးထြင္းခါ
                   ေက်ာက္ထြင္းဓါးေခ်တစ္စင္း ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ အာသီသနန္႔
                   ငါ့ကိုငါ သြီးထားခယင္း . . .

အို .... လြမ္းမိေရ ၊ လြမ္းရေရ
                   အဖၿမီက ႏြီကုိ . . .

                                                                                 သင္းခ်ဳိ