ေပါက္ကရ ... စာစု: January 2012

ခန္းမထဲကို တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းဝင္လာခေရ ။ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေရ အျပင္အဆင္အားလံုးက တစ္ခါသီဆံုးလားေရ ငါ့ဘဝအတြက္ စ်ာပနာပိုင္ ။ လွပခန္႔ျငားေရ ခံုျမင့္ထက္က အနီေရာင္ ကတၱီပါပိတ္ကားထက္မွာ ကပ္ထားေရ ေရႊေရာင္ ေဖါင္းၾကြစာလံုးတိကုိ မမွိတ္မသုန္ စိုက္ၾကည့္နိန္ခေရ ။ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားခေရ စကၠဴအိတ္ေခ်ထဲမွာ တစ္ခ်ိန္က ႏွစ္ေယာက္သား တတူရီးခဖူးစြာကို ကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္းဆြဲပနာ print ထုတ္ထားခေရ ငါရို႕ႏွစ္ေယာက္နန္႔ရာ သက္ဆိုင္ခေရ ပြဲမဝင္ ဖိတ္စာေခ် ။ ငါ ဇာေလာက္ထိ ရူးသြပ္ခဖူးေလ ... ဇာေလာက္ထိ ေပ်ာ္ဝင္ခဖူးေလ ... အခ်စ္ဆိုေရ ရီေၾကာထဲမွာ ဇာေလာက္ထိ မိန္႔ေျမာစီးပါလားဖူးခေလ ...

ငါ့လက္ထဲကို ေရာက္လာခေရ ဖိတ္စာေခ်စြာ ငါ့ကို လာစီခ်င္ေရျဖစ္ျဖစ္၊ မလာစီခ်င္ခေရပင္ ျဖစ္ျဖစ္ ... ေအပြဲကို တက္ဖို႔အတြက္ တရားဝင္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခုရာေလ ။ ယင္းဖိတ္စာေခ်အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါေရ ။ ေကာင္းမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ေတလို႔ပင္ သတ္မွတ္ကတ္ပတ္စီ ဂရုမစိုက္ဗ်ာယ္ ။ ေအပြဲေခ်စြာ မင္းမ်က္ႏွာကို လလြတ္လလပ္ ေငးေမာၾကည့္ဖို႔ ေနာက္ဆံုး အခြင့္အေရးရာ ။ ေအပြဲျပီးစြာနန္႔ ငါေရ ငါ့လြမ္းဆြတ္မႈတိကိုေတာင္ ေဘာင္ခတ္ထားလိုက္ရဖို႔ဗ်ာယ္ေလ ။ အခြင့္မရွိေရ လမ္းကို ေလွ်ာက္ခ်င္နိန္ေကေတာင္ လူ႔က်င့္ဝတ္အရ ငါ့ကိုယ္က်င့္တရားကို ငါေစာင့္ထိန္းရဖို႔ဗ်ာယ္မလား ။ လူသိစရာ မလိုပါဘူး ။ ေအပြဲကို တက္လာခေရငါ့ကို မင္းအသိုင္းဝုိင္းတိက မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ကိုပိုင္ ၾကည့္နိန္ကတ္ဖို႔မွန္းေလ့ ငါသိေရ ။ ငါ့ကို သိုးမည္းတစ္ေကာင္ပိုင္ ထင္မွတ္ထားကတ္ဖို႔မွန္းေလ့ သိေရ ။ ယေကေလ့ ငါ့အတြက္ သူရို႕ေျပာေရ ထင္မွတ္ေတအရာတိထက္ ေနာက္ဆံုး အခြင့္အေရးအေနနန္႔ ငါ့ရင္ဖတ္ထဲမွာ တစ္ဘဝလံုးစာ စြဲစြဲထင္ထင္ မွတ္မိလားစီဖို႔ မင္းအၿပံဳးေခ်တိကို ၾကည့္လိုက္ရဖို႔ ျမင္လိုက္ရဖုိ႔ အရာေလာက္ အေရးႀကီးစြာ တျခားမရွိ ...

မင္းသိဖို႔လား ... ဖိတ္စာေခ် ေရာက္လာေရနိန္႔ကပင္ အဂုထိ ဖြင့္မၾကည့္ျဖစ္သိစြာကို ။ မင္းနန္႔ပက္သက္ေတအေၾကာင္းအရာတိကို သိနိန္တတ္ေတငါ ဖိတ္စာကို မဖြင့္ဖတ္ဘဲ ေအပြဲကို ေရာက္လာခေရ ။ ဇာအခ်ိန္ ဇာနိန္ရာ သိနိန္ျပီးသား လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဖိတ္စာကို ဖြင့္ဖတ္စရာ မလိုဆိုစြာ မထူးဆန္းေလာက္ထင္ယင့္ ။ ဖိတ္စာကို ရစြာခါကပင္ နိန္႔တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း လုပ္နိန္ က်င့္နိန္ခစြာ တစ္ခုရာ ရွိေရ ။ ငါ့ရင္ထဲက နာၾကင္မႈတိ မထင္ဟပ္စီဘဲ ၿပံဳးတတ္ဖို႔ ။ လြန္ခေရ ၃ ပတ္ေလာက္ကပင္ ၿပံဳးတတ္ဖို႔ နိန္႔တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း ငါ ၾကိဳးစားနိန္ခေရ ။ ယင္းခ်င့္စြာပင္ မင္းအတြက္ ငါ့ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္ ။ နာၾကင္မႈမထင္ဟပ္ေတ ငါ့အၿပံဳးေခ်နန္႔ မင္းကို လြတ္ေျမာက္ခြင့္ ပီးသင့္ေရမနား ။ မင္းစိတ္ထဲမွာ တဖဲ့ေခ်ေတာင္ ေနာက္ဆံမငင္စီခ်င္ေဝ ။ မင္းေပ်ာ္နိန္ ၾကည္ႏူးနိန္စီခ်င္ေရ ။ မင္းစြာ ေလာကႀကီးထဲမွာ ႏြီးထြီးေရ မိသားစုဘဝနန္႔ ေပ်ာ္နိန္ေရဆိုစြာကို သိနိန္ရေကပင္ ငါအမွန္ ေက်နပ္နိန္လီဖို႔ ။

မင္းသိထားေရအတိုင္း ငါ့ကို မာနႀကီးေရလူလို႔ရာ တစ္သက္လံုး စြဲမွတ္ထားလိုက္ပါ ။ မဟုတ္.... ေအနိန္႔ကပင္ ငါ့ကို ေခါင္းထဲေတာင္ ေယာင္ပနာ မေရာက္စီကဲ့ဖိေလ ။ မင္းကို မပင္ပန္းစီခ်င္ ။ ငါက ငါ့မာနနန္႔ အရာအားလံုးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေရလူတစ္ေယာက္အျဖစ္ မင္းယံုၾကည္ေအာင္ထိ ဖန္တီးယူခဗ်ာယ္ မလား ။ ငါ့ကို မထားခပါကဲ့ဆိုေရစကားစြာ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူ ပဲ့တင္ထပ္နိန္ခေကေလ့ မင္းျခီလွမ္းေခ်တစ္ခုကို ခ်ည္ေႏွာင္မိလတ္မယ္လို႔ ငါ ျမိဳခ်ထားချပီးဗ်ာယ္ေလ ။ ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္နိန္ဖို႔ မင္းပံုစံေခ်ကို ၾကည့္ဝံ့ေရသတၱိမဟိခေရ ငါ့ေပ်ာ့ညံ့မႈတိအတြက္ ေအစြာ ငါရလာေရ ဆုလာဘ္ ။ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ခ်စ္ျခင္းတိကို ေအအခ်ိန္ထိရာ ငါဖက္တြယ္ခြင့္ ရဖို႔ဗ်ာယ္ထင္ယင့္ေလ ။

ေတာက္လြင္နိန္ေရဝတ္စံုတိနန္႔ လူတိၾကားထဲက ခန္းမေဒါင့္ဖက္ေခ်မွာ ငါထိုင္နိန္ခပါေရ ။ ခန္းမထဲကို လွမ္းဝင္လာခေရ မင္းရို႕ကို ေျပာနိန္ကတ္ေတ ခ်ီးမြမ္းေထာပနာစကားတိေလ့ ငါ့နားထဲမွာဝင္နိန္ေရထင္ယင့္ ။ မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ ။ မင္းမ်က္ႏွာကိုရာ ငါ မမက္မေမာ ၾကည့္နိန္မိေရ ။ မင္းေလ အေဂါင့္ပင္ ေကာင္းၾကည့္ေကာင္းနိန္ယင့္ ။ ယေကေလ့ မင္းဆံပင္ေခ်ကို ေအပိုင္ Gel တိအမ်ားၾကီးနန္႔ ေထာင္ထားခဖို႔အစား Gel ကို ေကာင္းမသံုးခဘဲရာ ေနာက္ကိုလွန္ျဖီးထားခဖို႔ဆိုေက မင္းနန္႔ ပိုလို႔လိုက္ေတေလ ။ ျပီးေက မင္းနက္ကတိုင္ အျပားအၾကီးနန္႔ အစား အျပားေခ် အငယ္နန္႔ ခဲေရာင္ေခ်စြာ မင္းနန္႔ အလိုက္ဆံုးဗ်ာယ္ ။ အင္း မင္းမ်က္ႏွာေခ်ကေတာ့ေက ငါျမတ္ႏိုးေရ အၿပံဳးေခ်နန္႔ ။ မင္းအၿပံဳးမွာ တစ္ခုခုပါနိန္လား ။ မင္းအၿပံဳးမွာ ညိဳးေရာ္မႈေခ် ျမဴတစ္မႈန္စာေတာင္ မဟိစီခ်င္ေလ ။ ငါ့အျမင္မွားမႈသက္သက္ရာ ျဖစ္ပါစီ ။ မင္းကို တစ္ခုခ်င္းစီ အေသးစိတ္လိုက္မွတ္နိန္ခေရ ငါ့အတြက္ မင္းဘယ္ဘက္ေလာက္ေမာင္းကို ခ်ိတ္တြယ္ထားေရ ေသးသြယ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေရ လက္ေခ်ာင္းေခ်တိကို အၾကည့္ေရာက္လားေရ ။ မင္းလက္ေမာင္းကို ခ်ိတ္ဆြဲထားေရ ယင္းလက္ေခ်ာင္းေခ်တိက စိုးပိုင္မႈရွိလိုက္တယ္ပင္ကေဝ ။ ငါ့မ်က္ရည္တိ မ်က္လံုးအိမ္ထက္ကို တက္မလာႏိုင္ေအာင္ထိ ငါေအာင့္ထားလိုက္ေတ ။ ယင္းလက္ေခ်ာင္းေခ်တိပိုင္ရွင္ကို ရည္ရြယ္ခ်က္မပါဘဲ ၾကည့္လိုက္မိခေရ ။ ၾကည္စင္နိန္ေရ မ်က္ႏွာေခ်နန္႔ ခ်ဳိသာေရ အၿပံဳးပိုင္ရွင္သူက မင္းကို ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ ၾကည္ႏူးစီဖို႔ ေသခ်ာပါေရ ။ ခံုေအာက္မွာခ်ထားခေရ ငါ့လက္ေခ်ာင္းတိနန္႔ မာနဝတ္ရံုၿခံဳထားေရ ငါ့ႏွလံုးသား ငလ်င္လႈပ္နိန္ကတ္ေတ ။

မင္းလွမ္းလာခေရ ျခီလွမ္းအခ်က္တိုင္းကို ငါ မျမတ္နႏိုးနန္႔ လိုက္မွတ္နိန္ခေရ ။ ငါ့ဘဝကို နင္းျဖတ္လားခေကေတာင္ မင္းဘဝအီးၿငိမ္းရာကို ေလွ်ာက္လွမ္းလားေရ ၿခီလွမ္းရာ ျဖစ္ပါစီ ။ မင္းနန္႔ နီးလာလီ ငါ့ရင္တိ နာၾကင္လာလီ ... မျဖစ္ ငါငိုလို႔မျဖစ္ ။ ငါ့နာၾကင္မႈအခိုးအေငြ႕တိ ငါ့မ်က္လံုးကို အေငြ႕ပ်ံ လွ်ံက်လာလို႔ မျဖစ္ ။ မင္းအတြက္ ငါ့ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္ေခ်စြာ တန္ဖိုးေလ်ာ့လားလို႔ လံုးဝမျဖစ္ ။ ငါ့ကိုျမင္လိုက္ေတ မင္းမ်က္လံုးကို ငါခ်က္ခ်င္းဖတ္မိလိုက္တယ္ ။ မင္းရင္ဘတ္ထဲမွာ ပင့္သက္ေခ် တစ္ခ်က္ေတာင္ မရႈိက္မိပါစီကဲ့ေဝ ။ ငါ့အတြက္ မင္းပံုရိပ္တိကို တစ္သက္စာ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္ေရ ဆႏၵ ၊ မင္းကို ေနာက္ဆံုးပီးလိုက္ခခ်င္ေရ ငါ့လက္ေဆာင္ေခ်တိအတြက္ အရာအားလံုးကို ရင္ဆိုင္လို႔ အေရာက္လာခေရငါ့ကို ေနာင္တမရ ရစီကဲ့ေဝ ။ အျခားလူတိထင္ျမင္ခ်က္တိ စြပ္စြဲခ်က္တိကို ငါအန္တုႏိုင္ေကေလ့ မင္းမ်က္ဝန္းကအရိပ္ေခ် ငါ့ကို ၿပိဳလဲမလားစီပါကဲ့ ။ ငါေတာင္းပန္ပါေရ ငါျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားေရ စစ္မွန္ေရမင္းအၿပံဳးေခ်တိကို တစ္သက္စာ အမွတ္တရယူလားခြင့္ကို ငါ့ကိုပီးပါ ။

မင္းရို႕ႏွစ္ေယာက္ ငါ့ဘက္ကို လွမ္းလာခေရ ။ မင္းအတြက္ လက္ေဆာင္ေခ်ကို ငါပီးလိုက္ေတ ။ ငါ မင္းရို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ဂုဏ္ျပဳေရ အၿပံဳးစစ္တစ္ခု မင္းရို႕တစ္သက္လံုးအတြက္ ငါပီးခေရ ။ ငါ့အရိပ္ေခ်တစ္ခ်က္၊ အသံေခ်တစ္ခု အေျပာင္းအလဲကို ေသခ်ာဖတ္တတ္နိန္ေရ မင္း လံုးဝ မဖမ္းမိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ထိ ငါ့အၿပံဳးေသသပ္လြန္းမွန္း ငါယံုၾကည္နိန္ေရ ။ ငါ့ကို မိတ္ဆက္ပီးေရ မင္းစကားသံ " သူ႔နာမည္က XXXX ... စာတိရီးေရ ... သူ႔အထူးျခားဆံုးက မာနႀကီးေရ ..သူ႔မာနထက္ တစ္ခုကိုေလ့ မလိုအပ္ေတ လူေလ .. " ။ ငါအမွန္ ပစပြင့္ပနာ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိေရ .. ငါ့လက္ေဆာင္က တန္ဖိုးရွိလားဗ်ာယ္ ။ မင္းကိုငါပီးခ်င္ေရအတိုင္း လက္ခံယူလားခေရအတြက္ မင္းနန္႔တတူ အရာအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါေရ ။ ငါ့လက္ကို သမီးရွင္ကို ဆန္႔ပီးလိုက္ေတ " ကြန္ဂရက္ က်ဴေလးရွင္း " ။ သမီးရွင္က ၿပံဳးပနာ လက္ေခ်ကို ဆန္႔ပီးခေရ ။ အိုး ႏြီးထြီးလိုက္ေတ လက္ေခ် ။ ေကာင္းႏူးညံ့မႈမဟိေရ ငါ့လက္ မတုန္နိန္ေအာင္ ငါ အသက္ေအာင့္ထားလိုက္ေတ ။ ျပီးေက မင္းရို႕ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီးနာ ငါျပန္လွည့္လာခေရ ။

အဝင္ခါ ငါပီးခေရလက္ဖြဲ႕ထုပ္ေခ်ကို မမေခ်တိက သိမ္းနိန္ကတ္ေတျမင္လိုက္ယင့္ ။ ငါ့လက္ေဆာင္ေခ်ကုိ မင္းရို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး ႏွစ္သက္ႏိုင္ပါစီ ။ မင္းနန္႔ ႏွစ္ေယာက္တတူ ဖိတ္စာေခ်ကို အေပ်ာ္ရီးျဖစ္ခေရနိန္႔ကပင္ ငါထိုးထားခေရ ေခါင္းအံုးစြပ္ေခ် ႏွစ္စြပ္နန္႔ ဆင္တူစြယ္တာေခ် ႏွစ္ထည္ ... ယင္းခ်င့္ထက္ တန္ဖိုးထားပနာ ပီးလိုက္စြာက ငါ့ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ... ခန္းမအျပင္ကို ေရာက္ခါမွ တာရီက်ဳိးက်ခေရ ပါးထက္ကျမစ္ႏွစ္စင္း ... ငါ့ျခီေထာက္မွာ လာက်ခေရ ရီတစ္စက္ ....

သင္းခ်ဳိ

သူ႔မဂၤလာေဆာင္

အဆံုးတိုင္ .................

ေပါက္ကရ ... စာစု

user comment

Archive